Depresyon, büyük bir üzüntü, endişe, suçluluk ve değersiz hissetme, başkalarından uzaklaşma, uyku, iştah, cinsel istek kaybı ya da her zamanki faaliyetlere karşı ilgisizlikle belir
Depresyon ve Maninin Genel Özellikleri
Depresyon, büyük bir üzüntü, endişe, suçluluk ve değersiz hissetme, başkalarından uzaklaşma, uyku, iştah, cinsel istek kaybı ya da her zamanki faaliyetlere karşı ilgisizlikle belirginleşen bir duygu durumudur. Nasıl hepimiz zaman zaman kaygı hissetmişsek, aynı şekilde yaşamımızda büyük olasılıkla hüzün yaratan ancak depresyon tanısını gerektirmeyecek birçok olay yaşarız. Oysa depresyon depresif ruh halinden farklı olarak çok daha yıkıcı etkileri olabilen, tek başına mücadele etmenin zor olduğu, ciddi bir ruhsal sorundur.
Depresyonda olan kişi için dikkatini toparlamak, bir yere odaklamak çok yorucu bir iştir. Okuduklarını, öğrenmeye çalıştıklarını, başkalarının onlara söylediklerini takip etmekte ve anlamakta zorlanabilirler. Karşılıklı konuşma bir yük gibi gelir. Yavaş ve uzun duraksamalarla, az sözcük kullanarak ve monoton bir sesle konuşmaya sık rastlanır. Çoğu depresyon hastası yalnızca oturup susmayı tercih eder. Bazıları ise ajitedir ve yerinde duramazlar. Ellerini ovuşturarak aşağı yukarı gezinir, huzursuz bir şekilde hareket eder ya da inleyerek şikayet ederler. Depresyonda olan kişiler bir problemle karşılaştıkları zaman akıllarına hiçbir çözüm gelmeyebilir. Her anlarında bir ağırlık vardır. Kafaları kendilerine yönelik suçlamalarla doludur. Ayrıca kişisel hijyenlerini ve görünüşlerini ihmal edebilirler, fiziksel bir temeli olmayan çeşitli ağrı ve sancılardan yakınabilirler. Çoğu zaman tamamen keyifsiz, umutsuz ve karar verme ve sorumluluk alma becerilerinden yoksun olarak endişeli, kaygılı ve ümitsiz olabilirler.
Yaşamın farklı evrelerinde depresyonun belirti ve işaretlerinde de farklılıklar görülür. Çocuklarda depresyon genellikle baş ağrısı, mide ağrısı gibi bedensel yakınmalar şeklinde gözlenir. İleri yaştaki yetişkinlerde depresyon, dikkatin kolay dağılması, bellek kaybı ve çökkün ruh hali ile karakterize edilir. Çoğu depresyon, tekrarlansa da, zamanla dağılma eğilimindedir. Ancak tedavi edilmeyen ortalama bir depresyon dönemi altı ile sekiz ay, hatta daha uzun sürebilir, hasta ve ailesi için bu süre daha da uzun gibi gelebilir.
Mani ise sinirlilik, aşırı hareketlilik, konuşkanlık, fikir uçuşması, dikkatte dağılma, uygulanamayacak büyük planlar, zaman zaman amaçsız faaliyetlerle kendini gösteren temelsiz aşırı bir coşku durumudur. Birkaç günden birkaç aya dek sürebilen manik dönemin çalkantısındaki kişi kolaylıkla fark edilebilir. Konuşma uzun sürelidir, şakalar, kelime oyunları, kafiyeler, konuşanın dikkatini çeken eşyalar ve yakında olanlarla ilgili çağrışımlarla doludur. Bu konuşmayı kesmek çok zordur ve bu konuşma tarzı maniklerde yaygın olan düşünce uçuşmasını da açıklar. Konuşmanın ufak bölümleri anlaşılır durumda olsa da konuşmacı bir konudan diğerine çabucak atlar. Manik kişinin sürekli faal olma gereksinimi onu aşırı sosyal olmaya iter, sürekli ama amaçsızca meşguldür. Ne yazık ki davranışlarndaki hatalardan tamamen habersizdir. Üstelik bu hareketliliği herhangi bir önleme çabası çabucak kızgınlık, hatta büyük öfke yaratır. Mani genelde bir iki günde çabucak ortaya çıkar. Tedavi edilmeyen nöbetler birkaç günden birkaç aya kadar sürebilir.
Mani ve depresyon bazen birbirini takip eden bir seyirde ilerlerken, maninin hiç ortaya çıkmadığı durumlar da sıkça görülür. Her iki durum da kişiyi zihinsel, ruhsal, fiziksel, sosyal ve ekonomik gibi bir çok alanda zarar verdiğinden ivedilikle bir uzman eşliğinde ele alınmalıdır.
Depresyon ve Maninin Genel Özellikleri